PIRANDELLO

Luigi (1867-1936)

poeta, dramaturg, nowelista wł.; po wydaniu kilku tomików poetyckich, które nie odniosły sukcesu, skupił się na twórczości nowelistycznej, w której odbił się skrajnie indywidualistyczny, inspirowany filozofią Bergsona światopogląd pisarza (obszerny cykl 246 utworów Novelle per un anno); wnikliwe studium skomplikowanej osobowości ludzkiej pozostawił w powieściach (m.in. Cień Macieja Pascala, Jeden, nikt i sto tysięcy); prawdziwą sławę przyniosły mu dramaty, w których powtarza zadawane w utworach prozą pytanie o granice określoności ludzkiej natury (Tak jest, jak się państwu zdaje, autotematyczna sztuka Sześć postaci scenicznych w poszukiwaniu autora, Henryk IV); w twórczości zarówno prozatorskiej, jak dramatycznej P. posługiwał się ironią, sięgając po parodię i groteskę; pozostawił istotne studium na temat humoru w literaturze (Humoryzm), wywarł znaczny wpływ na XX-wieczny teatr, będąc także reżyserem własnych dramatów; nagroda Nobla 1934.

KOMEDIA, WŁOSKI TEATR, STĘPOWSKI-JUNOSZA, WŁOSKA LITERATURA, MAUCLAIR

• Pirandello Luigi, (1867-1936)
• Pirandello Luigi, (1867-1936)
• JACHIMECKA, Zofia (1886-1973)