wielodźwięk zbudowany z dźwięków sąsiadujących ze sobą lub położonych blisko siebie w skali muz.; uzyskiwany przez uderzenie dłonią, pięścią lub przedramieniem w klawisze fortepianu; termin wprowadzony przez H. Cowella; stosowane są przez wielu kompozytorów współcz. nie tylko w utworach fortepianowych, ale również orkiestralnych (K. Penderecki. K. Stockhausen, G. Ligeti, M. Kagel); obok formy k. stałego (jednoczesne atakowanie dźwięków) pojawia się także k. zmienny (nawarstwianie się dźwięków w czasie); obecnie termin ten jest używany wyłącznie w odniesieniu do wielodźwięków instrumentalnych.
WIELOTON, SMALLEY