(muz. 2)
Muzyka klasyczna - każde dzieło skonstruowane wg zasad harmonii, regularności, zwięzłe i precyzyjne w swojej strukturze. W Rosji za klasyczną uważana jest szkoła narodowa z XIX w.: P. Czajkowski, M. Musorgski, M. Glinka, mimo że inspiracje ich twórczości należy sytuować raczej w programach romantycznych; "klasykami" w takim rozumieniu byli np. F. Mendelssohn, R. Schumann, neoromantycy, tacy jak J. Brahms, C. Franck czy M. Reger, ożywiający tradycyjne postaci polifonii. W XX w. "klasykami" stawali się m.in. twórcy opozycyjni wobec braku dyscypliny i przesadnej ekspresji charakterystycznych dla np. ekspresjonizmu czy impresjonizmu (m.in. S. Prokofiew, I. Strawiński, tzw. Grupa Sześciu, P. Hindemith, a nawet A. Berg czy A. Webern), stosujący klasyczne, tradycyjne schematy formalne (np. sonatę) w całkowicie nowym materiale dźwiękowym.
- KLASYCYZM, (lit.)
- KLASYCYZM W MUZYCE, (muz. 1)
- NOKTURN, (wł. notturno = nocny)...