Feliks Jakob Ludwig (1809-47)
kompozytor niemiecki; rozpoczynając w wieku 13 lat regularną naukę kompozycji w Singakademie w Berlinie miał w dorobku kilka skomponowanych oper i kantat; jako 17-latek stworzył jedno z najznakomitszych dzieł romantycznych - uwerturę do Snu nocy letniej W. Szekspira; jako 20-latek doprowadził do wykonania, po raz pierwszy od śmierci twórcy, Pasji wg św. Mateusza J.S. Bacha, co zapoczątkowało wielki renesans tej muzyki, samego zaś M. zwróciło w stronę zagadnień dyrygentury (jako jeden z pierwszych używał batuty); 1835 objął stanowisko kapelmistrza w lipskim Gewandhausie, gdzie pozostał aż do śmierci; 1843 zał. w Lipsku konserwatorium, pierwszą tego typu uczelnię w Niemczech. Otoczony niemal kultem już za życia, po śmierci doczekał się rzesz naśladowców, którzy dostrzegali - we względnie nieskomplikowanej muzyce M. - jedynie jej uczuciowość i swoistą elegancję formy, co sprawiło, że krytycy (np. R. Wagner), atakując epigonów, usunęli w cień samo dzieło M., którym zainteresowano się ponownie dopiero po przeszło stu latach. Oprócz 5 symfonii i kilku znanych uwertur jest M. autorem dwóch koncertów fortepianowych oraz innych kompozycji na fortepian i orkiestrę, Koncertu skrzypcowego e-moll, b. licznych miniatur fortepianowych oraz sonat, preludiów i fug na ten instrument (m.in. Pieśni bez słów, stanowiących wzór romantycznej liryki instrumentalnej), dzieł kameralnych, wokalnych (oratoria i kantaty oraz pieśni solowe i chóralne), kompozycji na organy, muzyki kościelnej.
NIEMIECKA MUZYKA, SYMFONIA, DON KICHOT, ŚPIEW, BACH Johann Sebastian, SONATOWA FORMA
- Mendelssohn-Bartholdy Felix Jakob Ludwig, (1809-47)
- BARKAROLA, pieśń gondolierów...
- EDYP, w mit. gr. bohater cyklu...