urządzenie do odczytywania (odtwarzania) dźwięków zapisanych metodą mechaniczną na płycie gramofonowej. Odczyt dźwięku realizowany jest za pośrednictwem przetwornika zwanego adapterem lub głowicą odczytującą. Podstawowym elementem adapteru jest igła gramofonowa przemieszczająca się po powierzchni płyty wzdłuż profilu rowka naciętego w trakcie nagrania. Jej drgania, wynikające z nierówności wyżłobienia rowka, przetwarzane są na sygnał elektryczny (przetwornik mechaniczno-elektryczny) lub bezpośrednio przenoszone na membranę przetwornika (przetwornik mechaniczno-akustyczny). Ostrza igieł wykonuje się z szafiru lub diamentu. We współczesnych gramofonach stosuje się dwa rodzaje adapterów: magnetyczny - z ruchomą kotwicą magnetyczną (ang. MM - Moving Magnet) i dynamiczny - z ruchomą cewką (ang. MC - Moving Coil). Drugim poza adapterem ważnym elementem g. jest ramię ruchome, którego zadaniem jest takie prowadzenie igły wzdłuż rowka w płycie, by nacisk igły był jak najmniejszy, a jej przemieszczanie się w rowku odbywało się w sposób najbardziej zbliżony do ruchu rylca przy nacinaniu płyty. Zadaniem zespołu napędowego talerza, na którym układa się płytę, jest zapewnienie ruchu z zachowaniem stałej prędkości obrotowej (33 1/3 lub 45 obr/min), przy jak najmniejszych drganiach.
- gramofon, 1. „radio”; 2.(...)
- gramofon, urządzenie do odtwarzania...
- gramofon cyfrowy, (odtwarzacz CD, gramofon...