(gr.) dwuwiersz, strofa dwuwierszowa, utwór lub zwrotka złożona z dwóch wersów połączonych zwykle rymem parzystym; stosowana w renesansie i baroku w poezji żałobnej i religijnej (d. elegijny, d. psalmiczny); w poezji młodopol. pojawia się w balladzie (B. Leśmian); podstawowa strofa dla ustnej litertury ludowej.
PANÉ, SONET, SCHILLER, EPITAFIUM, GRECKA MUZYKA NOWOŻYTNA, EPICEDION
- dystych, (gr. distichos = dwurzędowy)...
- Powieść oRóży, franc. poemat w8-zgłoskowych...
- REFREN, (lit.)