Tadeusz (1891-1969)
poeta, prozaik, dramatopisarz, krytyk; absolwent prawa i filozofii UJ; 1914-20 w Hiszpanii; 1922-23 i 1926-27 wydawca i red. pisma ; jego poglądy (zw. go "papieżem awangardy") wywarły decydujący wpływ na program poetycki Awangardy Krakowskiej i całą polską sztukę awangardową (związany był np. także z Teatrem Cricot); 1940 aresztowany we Lwowie, czas wojny spędził w Kujbyszewie i Moskwie (1943 czł. ZPP); w szkicach Nowe usta (1925) i Tędy (1930) stworzył program nowej poezji we współcz. cywilizacji technicznej z hasłem "miasto, masa, maszyna"; osamotniony, koniec życia spędził w nędzy; tomy wierszy: A, Żywe linie, Raz; eksperymentalne dramaty: Szósta! szósta!, Skoro go nie ma; powieść autobiograficzna Ma lat 22, hist. Krzysztof Kolumb odkrywca.
- Peiper Tadeusz, (1891-1969)
- Peiper Tadeusz, pseud. Jan Alden, Jan Badyński, Marian Bielski, (1891-1969)
- awangarda krakowska, grupa poetów ( T. Peiper,...