(1908)
wiersz M. Konopnickiej, spopularyzowany jako pieśń z muzyką F. Nowowiejskiego, prwdr. w krakowskiej "Przodownicy", wyd. osobne 1918. W intencji autorki miał być formą protestu wobec wywłaszczeniowej ustawy rządu pruskiego pozbawiającej Polaków prawa do ziemi. Uroczyste wykonanie pieśni przez chóry z całej Polski pod dyrygenturą Nowowiejskiego uświetniło obchody 500-lecia bitwy pod Grunwaldem (1910); największą popularnością cieszyła się po odzyskaniu niepodległości w 1918; traktowana jako pieśń narod. w okresie II wojny światowej. Powagę przysięgi na wierność Ojczyźnie podkreślają zamykający każdą zwrotkę wers "Tak nam dopomóż Bóg", odwołanie do symboliki narod. zrywu ("złoty róg" Wyspiańskiego) i zastosowana frazeologia romant.