(lit.)
bohater epopei Pan Tadeusz A. Mickiewicza; jego losy stanowią oś utworu; za młodu porywczy, zwany Wąsalem (z racji długich wąsów) lub Wojewodą (z powodu wielkiego posłuchu wśród szlachty na sejmikach); zakochany w córce Stolnika Horeszki, Ewie, po otrzymaniu rekuzy (podano Jackowi "czarną polewkę") postanawia się zemścić na ojcu swej wybranki; moment zemsty Jacka zbiega się w czasie z podejściem Moskali pod zamek; Stolnik ginie ugodzony kulą, a Jacek - oskarżony o zabójstwo Horeszki i o zdradę narodową - musiał uchodzić z kraju; ożenił się - jak mówi w spowiedzi, w Księdze X "z pierwszą, którąm napotkał, dziewczyną ubogą", matką Tadeusza; po śmierci żony oddał Tadeusza pod opiekę swego brata, Sędziego Soplicy; łożył również na wychowanie i utrzymanie Zosi; walczył u boku Napoleona, został poważnie ranny, jako Ksiądz Robak, zakonnik bernardyn, rozpoczął tajną działalność polityczną; planując małżeństwo swego syna Tadeusza z Zosią, córką Ewy Horeszkówny, pragnie zakończyć spór pomiędzy dwiema rodzinami; na łożu śmierci (podczas polowania został postrzelony i odnowiły się odniesione wcześniej rany) wyznaje prawdę o swoim życiu; przy spowiedzi obecny jest Gerwazy, który poprzysiągł Jackowi zemstę, jednak w obliczu jego zasług przebacza dawnemu wrogowi.
- Soplica Jacek, główny bohater Pana...
- JACEK, Pochodzenia greckiego,...
- HORESZKÓWNA EWA, (lit.)