Reklama

Mann Heinrich

(1871-1950)

pisarz niem.; brat Thomasa. Rodzina Mannów należała do bogatego mieszczaństwa. W1930r. M. pełnił funkcję prezesa akademii sztuk. Wfaszystowskich Niemczech wyłączono M. zPruskiej Akademii Literatury, pozbawiono niem. obywatelstwa, ajego utwory spalono. M. wyemigrował najpierw do Francji, aw1940 do USA. Na uchodźstwie brał czynny udział wantyfaszystowskich działaniach niem. pisarzy. Po zakończeniu II wojny światowej miał objąć posadę prezesa akademii sztuk NRD, jednakże zmarł wprzededniu swego powrotu do Niemiec. Wpierwszych powieściach M. koncentrował się przede wszystkim na ukazaniu słabości niem. drobnomieszczaństwa epoki wilhelmińskiej, bohaterów swych powieści przedstawiał wsposób satyryczny, groteskowy, jako owoc pruskich metod wychowawczych, istniejących stosunków społ., ekonomicznych, polit.: Wkrainie pieczonych gołąbków (1900), Profesor Unrat (1905) - rozsławiony dzięki stworzonemu na jego kanwie filmowi Błękitny anioł (1930), trylogia Cesarstwo, na którą złożyły się Poddany (1914), Biedacy (1918), Der Kopf (1925). Powieść Boginie, czyli trzy powieści księżnej Assy (1903) powstała po kilkuletnim pobycie M. we Włoszech, podejmowała zagadnienia wolności, sztuki, miłości, które pozwalają wyrwać się zmieszczańskiej przyziemności. Na emigracji stworzył M. dwutomowe dzieło Młodość króla Henryka IV (1935) iKról Henryk IV uszczytu sławy (1938), wktórym tytułowego bohatera przedstawił jako idealnego władcę, kontrastując go zniem. barbarzyństwem. M. był także autorem opowiadań (Pipo Spano, 1905; Branzilla, 1908), kilku sztuk teatr., autobiografii Ein Zeitalter wird besichtigt (1944), jednak najbardziej znaczące są jego zbiory esejów: Macht und Mensch (1919), Diktatur der Vernunft (1923), Sieben Jahre (1929), Geist und Tat (1931), Nienawiść (1933), Mut (1939), wktórych ujawnił się jako wielki humanista krytykujący wszelkie przejawy przemocy ifaszyzmu.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama