(ur. 1922)
prozaik franc. Zwykształcenia inżynier agronom, obok M. Butora, N. Sarraute i C. Simona czołowy przedstawiciel szkoły "nowej powieści" (nouveau roman). Wswoich artykułach programowych, zktórych część ukazała się wzbiorze Onową powieść (1963), potępił wszelki subiektywizm, psychologizm imoralizm, twierdząc, że "świat nie jest ani sensowny, ani absurdalny. Po prostu jest". Jedyną rzeczywistość obiektywną stanowi powierzchnia przedmiotów, "wolna od podejrzanego blasku inieprzejrzysta", dlatego autor powinien postrzegać otaczający go świat, ufając przede wszystkim własnym oczom. Utwory R.-G. zbudowane są zbeznamiętnych, dążących do maksymalnego obiektywizmu opisów; R. Barthes określił je mianem "powieści powierzchownych". Do najwyżej cenionych pozycji wdorobku pisarza należą: pełne niejasności iniedopowiedzeń quasi-kryminały Gumy (1953) iPodglądacz (1955), których akcja "oglądana" jest "zzewnątrz" zarówno przez czytelnika, jak autora ibohaterów; utrzymane wpodobnej stylistyce Żaluzja (1957), Wlabiryncie (1959), Dom schadzek (1965), Projekt rewolucji wNowym Jorku (1970), Dżin - czerwona dziura na brukowanej drodze (1981) oraz autobiografia Powracające lustro (1985). Oprócz prozy R.-G. zajmuje się także pisaniem scenariuszy filmowych - na podstawie jednego znich A. Resnais nakręcił obraz Zeszłego roku wMarienbadzie (1961) - oraz reżyserowaniem własnych filmów.
- ROBBE-GRILLET, Alain (ur. 1922)
- Robbe-Grillet Alain, (ur. 1922)