(1766-1817)
franc. pisarka, krytyk lit., wybitna osobowość swojej epoki. Córka bogatego bankiera i ministra finansów, J. Neckera, dorastała w otoczeniu myślicieli i pisarzy oświecenia, którzy odwiedzali salon jej rodziców. W 1786 r. poślubiła ambasadora szwedzkiego w Paryżu, barona de Stal-Holstein, jednak przez wiele lat łączył ją związek z pisarzem i politykiem, B. Constantem de Rebecque (1767-1830). Zwolenniczka liberalizmu w literaturze i polityce, weszła w konflikt z Napoleonem; zmuszona do opuszczenia Francji, przeniosła się do Szwajcarii; odbyła wiele podróży - do Włoch, Niemiec, Europy Wschodniej (odwiedziła też Polskę) i Anglii. Doświadczenia i obserwacje wówczas poczynione posłużyły jej do napisania Korynny, czyli Włoch (1807) oraz rozprawy O Niemczech (1813). Powrót do kraju umożliwiła pisarce dopiero Restauracja. Sławę i pozycję w świecie lit. zapewniły S. dzieła opublikowane jeszcze przed opuszczeniem ojczyzny: O literaturze rozważanej w powiązaniu z instytucjami społecznymi (1800) i powieść Delfina (1802). W jej dorobku znalazło się także miejsce dla rozpraw społ.-polit.: Rozważania nad najważniejszymi wydarzeniami rewolucji francuskiej (1818) oraz Dziesięć lat wygnania (1821) - zapis walki pisarki z Napoleonem. Kontynent europ. zawdzięcza S. odkrycie Szekspira; krytyka lit. - komentarze do dzieł J.W. Goethego i F. Schillera. Dzięki nowemu spojrzeniu na literaturę, którą rozpatrywała w powiązaniu z całokształtem życia społ., oraz jako autorka nowego programu lit. (podział europ. piśmiennictwa na lit. Północy i lit. Południa) S. miała swój wielki udział w zwycięstwie romantyzmu we Francji.
- RICHIER, Germaine (1904-59)