Reklama

Undset Sigrid

(1882-1949)

powieściopisarka norw., laureatka Nagrody Nobla (1928). Córka znanego norw. archeologa, jako dziewczynka bawiła się eksponatami muzealnymi i rozczytywała w starych sagach norw. W wieku 17 lat, zmuszona trudną sytuacją finansową (zmarł ojciec), rozpoczęła pracę jako urzędniczka. Zadebiutowała w 1907 r. powieścią Pani Marta Oulie, opowiadającą historię kobiety uwikłanej w zdradę. Konflikt moralny jednostki stającej wobec wyboru między społ. powinnościami a swobodnym rozwojem własnej osobowości stał się dominującym motywem kolejnych utworów S.: Przed świtem (1908) i Szczęśliwy wiek (1908). Z ciepłym przyjęciem spotkała się wydana w 1911 r. powieść Jenny, w której za twórcze tworzywo posłużyły pisarce własne przeżycia miłosne. Lata 1912-20 naznaczone są w twórczości U. walką o równouprawnienie kobiet na gruncie ekonomicznym, prawnym i seksualnym. Powoli dokonuje się w pisarce duchowa przemiana, która doprowadza ją do zerwania z protestantyzmem na rzecz katolicyzmu. Zagadnieniu moralnej odpowiedzialności jednostki i miłości w ujęciu katolickim U. poświęca tom esejów Trzy siostry (1917) oraz cykl artykułów Kobiecy punkt widzenia (1919). Analiza winy i odpowiedzialności, grzechu i odkupienia widnieje także na kartach hist. cykli powieściowych, które przyniosły pisarce światowy rozgłos, Krystyna, córka Lawransa (1920-21) oraz Olaf, syn Auduna (1925-27). W utworach tych U. połączyła hist. prawdę średniowiecza z realizmem psychologicznym. W dorobku pisarki znalazły się nadto: powieści o tematyce współczesnej, przesiąknięte duchem katolicyzmu Krzak gorejący (1930), Ida Elisabeth (1932); zbiory esejów Etapy (1929) i Norwescy święci (1937) oraz biografia Katarzyna ze Sieny (1951).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama