doktryna filoz. Arystotelesa i kierunek rozwijany przez jego uczniów Teofrasta, Stratona, Aleksandra z Afrodyzji; do istoty a. należy pluralistyczna koncepcja bytów (jako całości złożonych z różnorodnych, lecz przyporządkowanych sobie składników, mających się do siebie jak akt i możność), teoria czterech przyczyn (Arystoteles), koncepcja materii jako czystej potencjalności, uznanie substancji za samodzielną postać bytu, koncepcja Boga jako pierwszej przyczyny (zwłaszcza celowej) i zasada "złotego środka" w etyce. Wiele wątków a., a zwł. stanowisko umiarkowanego realizmu w sprawie stosunku między tym, co ogólne, a tym, co jednostkowe - do dzisiaj zachowało (podobnie jak konkurencyjny wobec niego platonizm) żywotność w filozofii.
MIKOŁAJ Z AUTRECOURT, PICO DELLA MIRANDOLA, JUNGIUS, MICHAŁ Z BYSTRZYKOWA, ALEKSANDRYŚCI, ALEKSANDER z Hales, ARYSTOTELES, REALIZM POJĘCIOWY, WĄSIK, MAJMONIDES
- Bóg, (hebr. El , Elohim...
- WILHELM Z MOERBECKE, (ok. 1215-ok. 1286)
- SEWERYN BOECJUSZ, właśc. Anicius Severinus...