typ świadomości historiozoficzno-moralnej przewidującej bliską i nieuchronną zagładę świata, ukształtowanego w kręgu tradycyjnych wartości kultury europejskiej (np. zastąpienie jednostki, osoby przez anonimowe masy). Teoretycznym uzasadnieniem dla k. w latach międzywojennych były dzieła O. Spenglera (Zmierzch Zachodu), w Polsce F. Znanieckiego (Upadek cywilizacji zachodniej) i M. Zdziechowskiego (W obliczu końca, Widmo przyszłości). Przesiąknięta k. była np. twórczość S.I. Witkiewicza (Pożegnanie jesieni, Nienasycenie) i poetów z kręgu , zwł. Cz. Miłosza.
GAJCY, EWOLUCJONIZM, KATASTROFIZM, KATAKLIZMÓW TEORIA, ZAGÓRSKI, WAT, IWANIUK, BRONIEWSKI Władysław, WIERZYŃSKI, DZIEKOŃSKI Albin
- KATASTROFIZM, SYNONIM: pesymizm, czarnowidztwo,...
- katastrofizm, tendencja w kulturze...
- katastrofizm, teoria sformułowana...