członkowie etniczno-religijnej społeczności powstałej w Libanie, Syrii i Jordanii w XI w., zwanej tak od imienia założyciela al-Darazi, który głosił, że kalif al-Hakim, który zginął w zagadkowy sposób, powróci na ziemię jako mahdi (mistrz godziny) przy końcu świata; księgi objawione d. to ich własne tajemne pisma (Hamza) oraz Nowy Testament i Koran; wierzą, że liczba dusz jest ograniczona, i dlatego muszą one wcielać się powtórnie (reinkarnacja); żenią się jedynie między sobą; ich tajemna ściśle monoteistyczna nauka łączy wierzenia szyickiego islamu z gnostyckimi; do jej wyjaśniania powołani są jedynie mędrcy (arab. ukkal). D. sami nazywają się "unitarianami" (arab. muwahhidun); pragnąc zachować niezależność, w czym pomagało im trudne dla zdobywców środowisko górskie; walczyli przeciw Arabom, krzyżowcom, Turkom i Francuzom; obecnie społeczność Druzów liczy ok. 550 tys. osób zamieszkałych w Libanie, Syrii; małe grupy w Izraelu i Jordanii.
- DRUZA, (geol. 2)
- DRUZA, (geol. 1)
- GOLAN WZGÓRZA, ważne strategicznie...