Postać z powieści Stanisława Lema Solaris.
Doktor psychologii, który otrzymuje misję zbadania przyczyn zagadkowych zachowań grupy uczestników misji prowadzonej na pokładzie stacji kosmicznej Prometeusz, która straciła kontakt z Ziemią. Komendantem stacji jest przyjaciel Chrisa, komandor Gibarian, który także prosi go o pomoc, nie podając jednak żadnych szczegółów ani przyczyn. Po przybyciu na stację Kelvin dowiaduje się, że Gibarian popełnił samobójstwo, a pozostali przy życiu kosmonauci zdradzają objawy niebezpiecznej paranoi. Wszystko wskazuje na to, że są one wywoływane przez niezbadaną planetę Solaris, wokół której orbituje stacja.
Wkrótce i sam Kelvin ulega wpływom niezwykłej planety. Solaris zdaje się oferować mu szansę na odzyskanie ukochanej, którą niegdyś utracił: na stacji pojawia się bowiem zmarła samobójczo żona Chrisa, Harey (w tłumaczeniu angielskim książki i w filmie Rheya). Nagle Kelvin staje przed szansą zmiany przeszłości - choć może się i tak wydarzyć, że ponownie popełni błędy, które niegdyś doprowadziły do samobójstwa Harey. Kelvin próbuje nawiązać kontakt z obcą cywilizacją, jaką jest Solaris (a raczej pokrywający ją ocean) - to jednak okazuje się niemożliwe. Ostatecznie jedynym wyjściem jest zakończenie misji. Powieść ekranizowano dwukrotnie: w 1972 r. reż. Andriej Tarkowski (w roli Chrisa Donatas Banionis) i w r. 2002 Steven Soderbergh (z George’m Clooney’em w roli Kelvina).