Postać z powieści Stefana Żeromskiego Ludzie bezdomni.
Inżynier, znajomy doktora Judyma, trzydziestokilkuletni samotnik, mężczyzna niezwykle elegancki i dystyngowany, intelektualista, wielbiciel literatury i filozofii (zwłaszcza Sokratesa), równocześnie konspirator. Korzecki to typowy deka- dent, cierpiący na częste ataki nudy, melancholii, pogardy dla świata.
Nęka go niepokój wewnętrzny i metafizyczny, odczuwa wielką odrazę wobec wszechobecnych podłości, nadużyć, łajdactw, krzywd i niedoli. Bezradny wobec otaczającej go rzeczywistości wybiera śmierć samobójczą. Rewolwerowy strzał w głowę stanowi dlań jedyną formę ucieczki od egzystencjalnego cierpienia i paskudnego świata. Ciało samobójcy odnajduje To- masz ➞ Judym, uprzedzony pożegnalnym listem o planach znajomego.