Tytułowa bohaterka trylogii Sigrid Undest Krystyna, córka Lawransa.
Jest najstarszą córką Ragnfridy i Lawransa Björgulfssona, potomków wolnych chłopów przybyłych do Norwegii ze Szwecji. W 1306 r. osiadają oni w odziedziczonym po dziadku ze strony ojca majątku Jörund w dolinie Gudbrandsdalen, położonej pomiędzy Lillehammer a Dombas Gudbrandsdalen. Krystyna, dumna i uparta dziewczyna, najbardziej ze wszystkich dzieci ukochana przez Lawransa, wychowuje się w atmosferze głebokiej religijności, w poszanowaniu tradycji. Jej rodzinę otacza powszechny szacunek. Od dzieciństwa przyjaźni się z synem Gyrda Arnem.
Jako piętnastolatka, z woli ojca, zostaje zaręczona z Szymonem Darre. Dorastająca panna darzy jednak większym sentymentem towarzysza dziecinnych zabaw, Arnego. Niestety, Arne ginie z rąk cieszącego się złą sławą Benteina, który pewnego razu napadł Krystynę i nastawał na jej cześć. Po tym zdarzeniu Krystyna przechodzi załamanie nerwowe. W drodze do klasztoru w Oslo, dokąd wysłał ją ojciec, widząc, że obwinia siebie o śmierć Arnego, uchodzi z życiem z rąk rozbójników, których przepędza Erland Nikulaussen, przystojny, starszy od niej mężczyzna (poznała go wcześniej za sprawą uważanej za czarownicę karlicy Ashildy).
Nie bacząc na zaręczyny z Szymonem i wpajane jej od dziecka zasady, oddaje się Erlandowi. Zalegalizowaniu ich związku sprzeciwia się Lawrans - powodem niechęci do kochanka Krystyny jest jego wieloletnia zażyłość z inną kobietą, Eliną, córką Ormsa, z którą ma dzieci. Zmienia zdanie po śmierci nieuleczalnie chorej Eliny.
Z ciężkim sercem godzi się na ślub - również dlatego, że Krystyna jest w ciąży. Nowożeńcy zamieszkują w Husaby i podnoszą z ruin zaniedbane gospodarstwo. Krystyna rodzi siedmiu synów. Ich małżeństwo wystawiane jest na wiele ciężkich prób - Erland to rzadki gość w domu; najpierw zajęty jest dowodzeniem statkami wojennej floty, potem zostaje królewskim burgrabią.
Zdarza mu się nie dochowywać wierności żonie, co budzi sprzeciw Krystyny. Zwrotnym punktem w ich związku - jak się okazuje nie na długo - staje się uwięzienie i skazanie na śmierć Erlanda przez króla Magnusa VII Erikssona, następcę tronu po Haakonie V. Starania o uwolnienie męża przynoszą rezultat i Erland wraca do domu.
Jednak dziejowe burze (kraj wstrząsany jest walkami wewnętrznymi) dzielą rodzinę Nikulaussenów. Po śmierci męża i dwóch synów Krystyna opuszcza podupadłe gospodarstwo i zamyka się w klasztorze, gdzie znajduje ukojenie po pełnym trosk i goryczy życiu. Umiera w 1349 r. W ekranizacji powieści z 1995 r. według scenariusza i w reżyserii Liv Ullmann w rolę Krystyny wcieliła się Elisabeth Matheson.