słownik bohaterów literackich
Postać z powieści Henryka Sienkiewicza Pan Wołodyjowski.
Wachmistrz z załogi Chreptiowa. Wraz z Adamem Nowowiejskim porywa z terenu państwa sułtańskiego Azję Tuhajbejowicza, a potem przeprowadza w Raszkowie jego egzekucję.
W wieloodcinkowym cyklu minisłuchowisk radiowych kabaretu "Elita" zatytułowanych Rycerzy trzech występuje jako nieco ograniczony "srogi Luśnia".
Luśnia pochylił się i wziąwszy w obie ręce biodra Azji, tak aby mógł nimi kierować, zawołał na ludzi trzymających konie: – Ruszaj! a powoli, razem! Konie ruszyły: wyprężone sznury pociągnęły za nogi Azji. Ciało jego sunęło się przez mgnienie oka po ziemi i trafiło na zadzierzyste ostrze. Wówczas ostrze poczęło się w nim pogrążać i jęło się dziać coś strasznego, coś przeciwnego naturze i człowieczym uczuciom! Kości nieszczęśnika rozstępowały się, ciało darło się na dwie strony; ból niewypowiedziany, tak straszny, że graniczący niemal z potworną rozkoszą, przeniknął jego jestestwo. [...] Lecz męka jego nie była skończona; po chwili wachmistrz zbliżył się do pala ze świdrem w ręku i zawołał na stojących obok dragonów: – Podsadźcie mnie! Dwóch silnych chłopów podniosło go ku górze. Azja począł teraz patrzeć na niego z bliska, mrugając ciągle, jakby chciał poznać, co to za człowiek wspina się aż do jego wysokości. Tymczasem wachmistrz rzekł: – Pani wybiła ci jedno oko, a ja sobie ślubowałem, że ci wywiercę drugie. I to rzekłszy zapuścił ostrze w źrenicę, zakręcił raz i drugi, a gdy powieka i delikatna skóra otaczająca oko owinęły się już naokół skrętów świdra – szarpnął.
Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski
