Postać historyczna.
Konsul rzymski z roku 256 p.n.e., dowódca w wojnie punickiej. Kiedy prowadzona przezeń armia dostała się do niewoli, on sam został posłany do Rzymu, by tam przemawiać za wykupieniem jeńców.
Świadomy trudnego położenia finansowego Kartaginy, której siła opierała się na wojskach najemnych, Regulus opowiedział się za pozostawieniem armii w niewoli, a następnie, posłuszny danemu słowu, powrócił do Afryki, gdzie miał zostać stracony. Jego poświęcenie i cnoty wysoko cenili Cyceron i Horacy, a sam Regulus stał się bohaterem tragedii N. Pradona (1688), P. Metastasia (1740) i J. Collina (1802).