Narrator i główny bohater powieści Salmana Rushdiego Dzieci północy.
Salim przychodzi na świat o północy 15 sierpnia 1947 roku, w dniu, w którym Indie stały się niepodległym państwem i odłączył się od nich Pakistan. Toteż losy Salima są nierozerwalnie złączone z historią narodu, w sensie symbolicznym i faktycznym. Oceniając własną rację bytu jako konsekwencję procesów historycznych, Salim nieustannie oscyluje w swojej opowieści między czasem obecnym a przeszłością, przywołując wydarzenia z życia dziadków i rodziców, tu- dzież dziesiątek innych osób, których losy splotły się z losami rodziny Sinai.
Reklama
W narracji Salima autobiografia współistnieje z historią. Jako że narrator chce opisać całościowo doświadczenia niepodległego narodu indyjskiego, wplata do opowieści coraz to nowe wątki, co daje efekt fragmentacji. Salim dochodzi zatem do wniosku, iż nie istnieje żadna narracyjna forma na tyle pojemna, by oddać zróżnicowanie indyjskich doświadczeń, kształtowanych przez takie czynniki, jak geografia, demografia, polityka, podziały społeczne.
Zresztą sam bohater uosabia płynną indyjską tożsamość - jako dziecko został w szpitalu podmieniony przez pielęgniarkę i trafił do innej matki, mieszkał w Indiach i Pakistanie, na pewien okres stracił pamięć. Salim kieruje niezwykłą opowieść do swojej narzeczonej, Padmy; taki kształt narracji wywołuje skojarzenia z opowieściami Szeherezady.
