Jedno z głównych bóstw shintoizmu pojawiające się w japońskich kronikach historycznych (Kojiki 712 i Nihongi 720) i w mitologii.
Bóg wiatru i burzy, który miał się narodzić w wyniku przedmuchania nosa przez ➞ Izanagiego. Susanoo jako niesforny brat bogini ➞ Amaterasu często płatał jej figle i przysparzał zmartwień. Charakteryzował się gwałtownym usposobieniem, nierzadko siejąc spustoszenie na polach uprawnych czy profanując święte miejsca.
Jedno z najbardziej znanych podań głosi, że pewnego dnia Susanoo wrzucił konia obdartego ze skóry do niebiańskiej hali, gdzie zgromadziły się zajęte pracą prządki. Za ten okrutny czyn został ukarany banicją z Wysokiego Przestworza Niebios. Jednak po zstąpieniu na ziemię Susanoo udało się zrehabilitować, głównie poprzez podjęcie bohaterskiej walki i zwycięstwo nad ośmiogłowym smokiem. Po zabiciu smoka Niepohamowany Mąż wyjął z ogona miecz i podarował go Amaterasu. Miecz ten, obok zwierciadła z brązu i klejnotów w kształcie kłów dzika, stał się jednym ze świętych przedmiotów shintoizmu. Jak podaje mitologia, Susanoo miał zamieszkać w prowincji Izumo i tam stworzyć ziemską rodzinę.