(1934-2014)
Artysta zajmujący się rzeźbą, instalacją, malarstwem, grafiką, teatrem, działaniami efemerycznymi. Prof. poznańskiej ASP związany także z innymi uczelniami, sztukę traktuje jako całość łącząc różne dyscypliny. Jego obszerny dorobek twórczy stanowi rodzaj refleksji artystyczno-filoz. (np. problemy pustki, przestrzeni, ciemności, transparentności). W latach 60. zerwał z konwencjonalnym pojmowaniem obrazu podejmując dialog z przestrzenią, otoczeniem obrazu (wprowadzonym jako wartość) i obrazem samym (np. Koła podwójne, Obszary koncentrujące, Fragment jako całość radykalna). Jednym z istotnych nurtów twórczości B. jest doświadczanie przez sztukę problemów nie wynikających ze sztuki (np. problemów potencjalności: Cztery postaci obrazu potencjalnego, Antinomos), przezroczystości (Przezroczysta i niedostępna, Przezroczysta IX, Labirynt przezroczystości), pustki (Rzeźba VIII), ciemności i gęstości (Rzeźba pod płytą, Rzeźba rysowana, Pass-par-tout, Przezroczyste konieczne, zbędne i możliwe), problemów międzywartości i innych. B. sztukę łączy z teatrem, realizował scenografie do spektakli dziecięcych i do klasyki. W l. 1966-70 zrealizował 7 pokazów Plastyki przestrzeni animowanej, które stanowiły rodzaj modeli działań efemerycznych przestrzeni z użyciem dźwięku, obrazu, światła, materii, filmu oraz publiczności. Zajmował się symptomami teatru w sztuce i w życiu, od lat 70. tworząc instalacje, projekty (np. Kurtyna, Scena i widownia potencjalna, Widownia, Siedem pytań o teatr, W hołdzie Witkacemu etc). B. zainteresowaniem, postawą i twórczością odnosi się do istnienia (i modeli istnienia), respektując wartości równoczesne stwierdzeń, faktów, zdarzeń i form. Zmarł 18 września 2014.
- BERDYSZAK Jan, (ur. 1934)