(1757-1829)
poeta, jezuicki kaznodzieja, orator, członek Tow. Przyjaciół Nauk; autor mów ipism polit., wktórych głosił mesjanistyczne idee oposłannictwie narodów słowiańskich, także postawę prowidencjalizmu. Prymas Królestwa Polskiego, który koronował na króla Polski cara Mikołaja I (1829, scena ta znalazła odbicie wKordianie J. Słowackiego). Do historii lit. wszedł jako autor Hymnu do Boga (1810), poematu Świątynia Sybilli. Poema historyczne wczterech pieśniach (1801), podejmującego ideę gromadzenia iopisywania narodowych pamiątek, wyrażoną przez poetę wizyjnie iproroczo. Podobny wnastroju jest również poemat Sławniejsze czyny Polaków (1817), epopeja Jagiellonida (1817). Znaczenie twórczości W. tkwi wpreromantycznym charakterze narod. poezji: kulcie dawności, swojskości, umiłowania tradycji imesjanistycznych idei. M. Mochnacki uważał W. za twórcę natchnionego, nazywając go "najstarszym poetą wkościele pamięci narodowej".
- WORONICZ, Jan Paweł (1753 lub...
- WORONICZ, Janusz (1805-74)
- Woronicz Jan Paweł, (1753 lub 1757- 1829)...