– ustanowiona do celów szkolenia wysokich rangą funkcjonariuszy pełniących funkcje kierownicze w służbach policyjnych poszczególnych państw członkowskich, zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej, wydanymi po szczycie w Tampere. Ustalono wówczas, że EAP powinna początkowo funkcjonować jako sieć istniejących narodowych instytucji zajmujących się kształceniem, nie wykluczając stworzenia w późniejszym terminie stałej instytucji na poziomie Unii Europejskiej. Podstawą prawną powstania i funkcjonowania EAP jest decyzja Rady Unii Europejskiej z 22 grudnia 2000. EAP tworzą narodowe instytucje odpowiedzialne za kształcenie wysokich rangą funkcjonariuszy pełniących funkcje kierownicze w służbach policyjnych poszczególnych państw członkowskich. Zadaniem EAP jest implementacja programów i inicjatyw, które są przyjmowane przez Radę Administracyjną. Ta ostatnia składa się z kierowników narodowych instytucji ds. kształcenia, a przewodniczy jej kierownik instytucji tego państwa członkowskiego, które w danym półroczu sprawuje Prezydencję w Unii Europejskiej. W Radzie Administracyjnej reprezentanci każdego państwa członkowskiego dysponują jednym głosem. Na posiedzenia tego organu zapraszani są w charakterze obserwatorów przedstawiciele sekretarza generalnego Rady Unii Europejskiej oraz przedstawiciele Komisji Europejskiej i Europolu. Rada Administracyjna uchwala roczny program działań w zakresie dokształcania, a także – w razie potrzeby – dodatkowe programy i inicjatywy. Sporządza też roczny raport z działalności EAP. Uchwały Rady Administracyjnej (podejmowane jednomyślnie) są przekazywane Radzie Unii Europejskiej, która przyjmuje je do wiadomości i przejmuje za nie odpowiedzialność. Roczne sprawozdanie z działalności EAP przesyłane jest również do Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej. Rada Administracyjna ustanawia stały Sekretariat, którym kieruje dyrektor administracyjny, mianowany na trzy lata. Najpóźniej w trzecim roku od dnia wejścia w życie decyzji Rada Administracyjna składa Radzie Unii Europejskiej sprawozdanie z funkcjonowania i dalszego rozwoju EAP. Celem EAP jest współdziałanie – przez optymalizację współpracy między należącymi do sieci instytucjami – w szkoleniu wysokich rangą funkcjonariuszy pełniących funkcje kierownicze w służbach policyjnych państw członkowskich. EAP popiera i rozwija europejskie koncepcje rozwiązywania głównych problemów, jakie powstają w państwach członkowskich w dziedzinie zapobiegania przestępczości i jej zwalczania oraz utrzymywania porządku i bezpieczeństwa publicznego, zwłaszcza zaś w wymiarze transgranicznym. EAP udostępnia swoją infrastrukturę wysokim rangą funkcjonariuszom pełniącym funkcje kierownicze w służbach policyjnych Islandii i Norwegii oraz krajów kandydujących, z którymi Unia Europejska prowadzi negocjacje akcesyjne. W decyzji powołującej do życia EAP określono także cztery cele szczegółowe: pogłębianie wiadomości o narodowych systemach i strukturach policyjnych innych państw członkowskich oraz o Europolu i transgranicznej współpracy policyjnej w Unii Europejskiej; podniesienie poziomu znajomości międzynarodowych uregulowań, zwłaszcza tych, które już istnieją na poziomie Unii w zakresie współpracy w zwalczaniu przestępczości; zagwarantowanie odpowiedniego kształcenia i dokształcania z uwagi na konieczność zachowania gwarancji demokratycznych, w szczególności prawa do obrony; wspieranie współpracy między EAP a innymi instytucjami ds. kształcenia policjantów. Do urzeczywistnienia tych celów EAP może w szczególności podejmować następujące działania: przeprowadzać na podstawie wspólnych standardów szkolenia dla wysokich rangą funkcjonariuszy pełniących funkcje kierownicze w służbach policyjnych; brać udział w opracowywaniu zharmonizowanych programów nauczania w ramach kursów dla policjantów pełniących funkcje wykonawcze odnośnie do transgranicznej współpracy między siłami policyjnymi w Europie oraz wnosić wkład w przygotowywanie odpowiednich programów dokształcania; prowadzić kursy z zakresu wiedzy specjalistycznej dla funkcjonariuszy policji, którzy odgrywają główną rolę w zwalczaniu przestępczości transgranicznej, ze szczególnym uwzględnieniem przestępczości zorganizowanej; rozwijać i prowadzić kursy dla instruktorów; upowszechniać wypróbowane procedury i wyniki badań naukowych; opracowywać i realizować przedsięwzięcia w zakresie kształcenia, które powinny przygotować siły policyjne Unii do współdziałania w rozwiązywaniu kryzysów o charakterze niemilitarnym; opracowywać i realizować przedsięwzięcia w zakresie kształcenia dla służb policyjnych krajów kandydujących do Unii Europejskiej, włączając w to szkolenie funkcjonariuszy pełniących kluczową rolę w strukturach policyjnych; ułatwiać wymianę funkcjonariuszy policji w ramach nauczania; rozwijać sieć elektroniczną, wspierającą EAP w wykonywaniu jej zadań, dbając przy tym o stosowanie niezbędnych środków zabezpieczających; przyczyniać się do odpowiedniej znajomości języków obcych przez wysokich rangą funkcjonariuszy policji państw członkowskich. EAP ma ponadto analizować możliwości przyjmowania urzędników instytucji unijnych. Jest także otwarta na współpracę z odpowiedzialnymi za kształcenie policjantów instytucjami krajów trzecich oraz utrzymuje kontakty zwłaszcza z instytucjami krajów kandydujących, jak również instytucjami islandzkimi i norweskimi. Zob. też współpraca policyjna w Unii Europejskiej.
- siły cywilne ds. utrzymania pokoju Unii Europejskiej, (ang. EU civilian peacekeeping...