– obszar ten reguluje kwestie transportu lotniczego, morskiego, drogowego, kombinowanego, kolejowego i żeglugi śródlądowej w zakresie harmonizacji technicznej i bezpieczeństwa, dostępu do rynku, pomocy państwa oraz stosunków zewnętrznych. Ze względu na zakres i wielkość acquis w tym obszarze screening został podzielony na dwie sesje. Wielostronna sesja odbyła się 4–5 listopada 1998 oraz 11–12 marca 1999, natomiast sesje dwustronne przeglądu prawa odbyły się odpowiednio 10–11 listopada i 19–22 marca. Na czele polskiej delegacji stał Andrzej S. Grzelakowski. Stanowisko negocjacyjne zostało przekazane stronie wspólnotowej 15 lipca 1999, negocjacje zostały otwarte 12 listopada i z związku ze złożonością rozdziału i licznymi kwestiami problemowymi trwały prawie trzy lata do 10 czerwca 2002. W wyniku negocjacji w podobszarze transport lotniczy Polska zadeklarowała przyjęcie ustawy Prawo lotnicze, co umożliwi pełne wdrożenie prawa wspólnotowego do dnia uzyskania członkostwa. Oznacza to, zgodnie z rozporządzeniem 2408/92 w sprawie dostępu przewoźników wspólnotowych do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych, pełną liberalizację dostępu do polskich tras lotniczych oraz prawo do zakładania przedsiębiorstw lotniczych zgodnie z rozporządzeniem 2407/92 w sprawie licencjonowania przewoźników lotniczych. Dzięki pełnej liberalizacji przewozów lotniczych obniżą się ceny biletów i poprawi jakość usług. W odniesieniu do transportu drogowego najtrudniejsza do spełnienia jest dyrektywa 53/96, tzw. dyrektywa naciskowa, nakładająca na państwa członkowskie wymóg takiego dostosowania głównej sieci transportowej, aby była ona w stanie wytrzymać nacisk 115 KN na oś. Z tego powodu Polska wystąpiła o okres przejściowy na stosowanie tej dyrektywy do 31 grudnia 2010. Państwa członkowskie zaakceptowały ten postulat, w zamian Polska zobowiązała się do: udostępnienia od pierwszego dnia członkostwa odcinków sieci dróg TINA (ustalonych w trakcie negocjacji) w transporcie międzynarodowym, pobierając opłatę za przejazd po odcinkach dróg niedostosowanych (od 1 stycznia 2009 pojazdy określone w dyrektywie 53/96 nie będą podlegały opłatom na głównej sieci tranzytowej); opłaty za korzystanie z dróg niedostosowanych do wymogów unijnych będą pobierane w sposób niedyskryminacyjny. Z chwilą uzyskania członkostwa Polska uzyska pełny dostęp do rynku samochodowych przewozów towarowych, natomiast przez trzy lata (z możliwością przedłużenia do maksymalnie pięciu lat) polscy przewoźnicy nie będą mogli wykonywać przewozów kabotażowych w krajach Unii (możliwe jest jednak zawieranie umów dwustronnych stopniowo liberalizujących ten rodzaj usług). Zasada ta obowiązuje również przewoźników unijnych, którzy przez trzy lata nie będą dopuszczeni do rynku usług kabotażowych w Polsce. W zakresie transportu kolejowego Polska uzyskała okres przejściowy do 31 grudnia 2006 na stosowanie dyrektywy 91/440 zmienionej dyrektywą 2001/12 zapewniającej licencjonowanym przedsiębiorstwom kolejowym dostęp do polskiej sieci kolejowej. Nieograniczony dostęp do sieci kolejowej uzyskały natomiast przedsiębiorstwa kolejowe wykonujące przewozy kombinowane w zakresie przewozów międzynarodowych i tranzytu.
- obszary negocjacyjne, – tematyczne grupowanie...