Mario Renato (ur. 1937)
genetyk amer. pochodzenia włoskiego; w czasie II wojny światowej osierocony przez ojca – pilota wojskowego i oddzielony od zesłanej do obozu w Dachau matki tułał się po krewnych, sierocińcach i ulicach; po wojnie wyemigrował z matką do USA; doktorat z biofizyki obronił na uniw. Harvarda u współodkrywcy DNA J.D. Watsona; na uniw. w Utah prowadził badania nad selektywnym wyłączaniem i modyfikowaniem genów w zwierzęcych zarodkach przy wykorzystaniu procesu homologicznej rekombinacji (gen wycięty z chromosomu jednej komórki wbudowywał w to samo miejsce innego chromosomu); 1989 udało mu się doprowadzić do stworzenia myszy ze znokautowanym (celowo wyłączonym) genem; członek Amerykańskiej Akademii Nauk; laureat nagrody Laskera, Wolf Prize; 2007 nagroda Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii (wraz z M. Capecchim i M. Evansem).