(Banksia)
rodzaj wiecznie zielonych drzew i krzewów z rodziny srebrnikowatych; ok. 50 gat. rosnących gł. w Australii, na Tasmanii i Nowej Gwinei (1 gat.); liście pojedyncze, lancetowate, skórzaste, kwiaty drobne, barwne, zapylane przez ptaki i torbacze (np. miodojada, wiewiórkę workowatą), owocem orzeszek, otwierający się dopiero podczas pożaru buszu (Ţ pyrofity); uprawiane jako krzewy ozdobne, w strefie umiarkowanej hodowane w szklarniach.