(Helleborus)
rodzaj trujących i leczniczych bylin z rodziny jaskrowatych; ok. 20 gat.; występuje w środk. i płd.-wsch. Europie oraz na Kaukazie; wys. 30-70 cm; liście częściowo zimozielone, kwiaty białe, różowe, czerwone i żółtawe; z kłączy leki moczopędne i nasercowe; w Polsce w Sudetach c. zielony (H. viridis) i w Bieszczadach c. purpurowy (H. purpurascens); hodowany jako roślina ozdobna.