(Sorbus)
rodzaj drzew i krzewów z rodziny różowatych; ok. 80 gat.; rośnie w strefie chłodnej i umiarkowanej półkuli płn.; liście ułożone skrętolegle, kwiaty niewielkie, białe lub różowe, zebrane w szczytowe baldachogrona, owoce małe, kuliste; w Polsce 5 gat.: j. pospolity (S. aucuparia) czyli popularna jarzębina – wys. do 20 m, kwiaty białe, owoce jadalne (używane na nalewki i marmolady), początkowo pomarańczowe, wraz z dojrzewaniem czerwieniejące; roślina o małych wymaganiach glebowych, często używana do zadrzewień; do rzadziej spotykanych należą brekinia, j. szwedzki (S. intermedia) – na nielicznych stanowiskach na Pomorzu Zach., chroniony; j. mączny (S. aria) zw. mąkinią i j. nieszpułkowy (S. chamaemespilus) – u nas rosną tylko w Tatrach i Pieninach, w płd. Europie popularne; w Polsce uprawia się pochodzący z płd. Europy i Azji Mniejszej j. domowy (S. domestica) o zielonkawożółtych, jadalnych owocach, używanych jako składnik do produkcji cydru.