(Sarcodon imbricatus)
grzyb podstawkowy z rodziny chropiatkowatych; kapelusz szarobrązowy lub ciemnobrązowy z czarnobrązowymi łuskami, średnica do 20 cm, hymenofor (spodnia strona kapelusza) kolczasty; trzon krótki do 5 cm, gruby do 3 cm, jasnobrązowy lub szarobrązowy; rośnie w lasach sosnowych i świerkowych w strefie umiarkowanej na półkuli płn., w Polsce coraz rzadszy, ginący; młode osobniki smaczne, jadalne.