(Salix)
rodzaj drzew lub krzewów z rodziny wierzbowatych; ok. 350 gat. występujących gł. w Azji, Europie i Ameryce Płn., nieliczne gat. w płd. Afryce i Ameryce; w Polsce 25 gat., w tym 12 pospolitych; odmiany od karłowatych, wyst. w wysokich górach (np. w. tatrzańska zielna) lub w strefie polarnej (w. polarna) po dochodzące do wys. 35 m (w. biała); najczęściej wys. 10-25 m (np. w. płacząca, szara); rosną w bardzo różnych środowiskach, najczęściej w lasach, na terenach podmokłych, łąkach, torfowiskach, nad brzegami wód; liście pojedyncze, najczęściej opadające na zimę, lancetowate lub eliptyczne; kwiaty rozdzielnopłciowe, owadopylne, miododajne, zebrane w kotki, owocem torebka z drobnymi nasionami otoczonymi kępkami jedwabistych włosków ułatwiających rozsiewanie przez wiatr; łatwo poddaje się krzyżówkom; bardzo szybki przyrost masy drzewnej; używana przy zagospodarowywaniu nieużytków, w parkach (zwł. w. płacząca), przy ulicach; używana do prod. celulozy, płyt pilśniowych, oklein, wełny drzewnej; z kory uzyskuje się garbniki szeroko stosowane w medycynie; pędy są surowcem wikliniarskim; do najważniejszych gat. należą w. biała i jej odmiana w. płacząca (do 22 m; b. popularne, symboliczne polskie drzewo), w. krucha, w. iwa (drzewo lub wysoki krzew), w. szara (do 6 m; pospolita), w. biała (do 30 m), uszata (2 m krzew), wiciowa (wysoki do 5-8 m krzew o szczególnym znaczeniu w wikliniarstwie), purpurowa, trójpręcikowa, ostrolistna (wszystkie używane w wikliniarstwie), żyłkowana, lapońska, rokita.
- wierzba, posadzić wierzbę, odpocząć...
- WIERZBA, wieś w , powiat piski.(...)
- WIERZBA SZARA,