(bud.)
pionowy element konstrukcji budynku, pełniący podobną rolę jak słup i kolumna, ale o większym od nich przekroju poprzecznym - czworo-, ośmio- lub wielobocznym; wykonany z kamienia, cegły lub betonu, może mieć bazę i głowicę; występuje w arch. od starożytności. W budownictwie mostowym f. nazywana jest pionowa podpora przęseł mostu wykonana przeważnie z żelbetonu, dawniej często z kamienia.