(gr., franc.) wynaleziony 1934 w Szwecji lekki beton komórkowy o strukturze gąbczastej; otrzymywany przez spulchnianie świeżej zaprawy cementowej pęcherzykami gazu, wytwarzanymi przez dodaną do masy substancję gazotwórczą (np. proszek aluminiowy, karbid); stosowany w budownictwie w formie gotowych bloków i płyt jako izolacja cieplna; siporex, ytong.
- BETON, , sztuczny kamień powstały...