zharmonizowana z gospodarką rolną i leśną planowa gospodarka zwierzyną, obejmująca jej hodowlę i ochronę, odławianie, pozyskiwanie w celach gospodarczych; pojęcie ł. jest szersze od myślistwa, obejmującego przede wszystkim technikę polowania; jednym z gł. zadań ł. jest hodowla zmierzająca do optymalnego dla danego środowiska biologicznego pogłowia zdrowych zwierząt łownych; w tym celu polepsza się bazę paszową, odławia osobniki niepożądane dla hodowli przez tzw. odstrzał selekcyjny; zwierzynę łowną chroni się przed chorobami, kłusownikami, szkodnikami; obszary ubogie w zwierzynę zasiedla się gat. sprowadzanymi z innych regionów lub sztucznie hodowanymi; innym zadaniem ł. jest kontrola przestrzegania okresów ochronnych oraz etyki myśliwskiej. Gospodarkę łowiecką w Polsce prowadzą koła łowieckie pod nadzorem Pol. Związku Łowieckiego (100 tys. czł. 2003); ł. jest dziedziną gospodarki przynoszącą efekty ekonomiczne (sprzedaż skór, mięsa, poroży oraz żywych zwierząt); międzynar. organizacją łowiecką jest Conseil International de la Chasse, z siedzibą w Paryżu.
ŁOWIECTWO
Dyscypliny szczegółowe
ZBIERACTWO, ZWIERZYNIEC, WODZICKI, ZWIERZOSTAN, KANIN, ŁOWISKO, AMBONA, JERZMANOWICKA KULTURA, POLSKI ZWIĄZEK ŁOWIECKI,