paradoks d
twierdzenie, że ciało poruszające się w ośrodku płynnym ruchem jednostajnym prostoliniowym nie doznaje żadnego oporu; słuszne dla płynu idealnego, w płynach rzeczywistych podczas ruchu ciała występuje opór spowodowany lepkością płynu i zawirowaniami; sformułowane niezależnie przez J. d'Alemberta (1744) i L. Eulera (1745).