A (fiz. 1)
jednostka prądu elektrycznego (natężenia prądu), jedna z podstawowych w układzie SI; jest to prąd, który płynąc w dwóch równoległych prostoliniowych, nieskończenie długich przewodach o przekroju kołowym znikomo małym, umieszczonych w próżni w odległości 1 m od siebie, wywołałby między tymi przewodami siłę 210-7 N na każdy metr długości.
MAGNETYCZNE JEDNOSTKI, WOLTAMPER