prawo izodynamii
wykorzystywana w dietetyce teoria, sformułowana 1883 przez niem. lekarza M. Rubnera, zgodnie z nią energia uwalniana podczas przemian cukrów, tłuszczy i białek jest wykorzystywana przez organizm w jednakowej mierze, a więc te składniki pokarmu mogą się wzajemnie zastępować, pod warunkiem występowania w ilościach energetycznie tożsamych; w praktyce z pokarmu nie można wyeliminować całkowicie białek i tłuszczów, gdyż zawierają pewne substancje, których organizm nie jest zdolny zastąpić (np. kwasy tłuszczowe nienasycone).