(1595-1650)
pol. mąż stanu, kanclerz w. kor. (od 1643), wybitny polityk, bliski współpracownik królów Władysława IV i Jana Kazimierza. W polityce wewn. opowiadał się za umocnieniem pozycji dworu opartej na sojuszu z częścią magnaterii. Usiłował nadać elicie władzy stałe formy organizacyjne - Orderu Kawalerów Najświętszej Marii Panny (tzw. Kawaleria), co zostało słusznie odczytane przez szlachtę jako próba stworzenia odrębnej warstwy w stanie szlacheckim i odrzucone przez sejm. W czasie powstania B. Chmielnickiego zwolennik porozumienia z Kozakami, a następnie skierowania ich przeciw Turcji.
- OSSOLIŃSKI, Jerzy (1595-1650)
- OSSOLIŃSKI, Zbigniew (1555-1623)
- OSSOLIŃSKI, Józef Maksymilian (1748-1826)...