wiersz W. Broniewskiego powst. w pierwszych dniach kwietnia 1939; wobec narastającego zagrożenia ze strony III Rzeszy stał się, według słów autora, "poetyckim rozkazem mobilizacyjnym", wierszem-apelem wzywającym do obrony zagrożonego kraju; popularny w antologiach wyd. konspiracyjnie w czasie wojny. Paralele między słowami dom - Polska, wróg - podpalacz domu nadają przekazowi poet. dużą sugestywność, ukonkretniają abstrakcyjne pojęcie ojczyzny. Znaczący sens mają wersy określające miejsce twórcy i jego poezji w nadchodzącej walce, jednoznacznie brzmi przekaz: "Ogniomistrzu i serc, i słów, / poeto, nie w pieśni troska. / Dzisiaj wiersz - to strzelecki rów, / okrzyk i rozkaz". Poezja-oręż to pojęcie często występujące w twórczości Broniewskiego, podobnie jak żądanie zaangażowania dzieła lit. Adresatem lir. poety jest czytelnik, a bezpośrednie zwroty do niego zwiększają ekspresywność wypowiedzi, na którą składa się także toniczny charakter strofy wersyfikacyjnej.
- Żołnierz polski, wiersz W. Broniewskiego...
- Rozmowa z Historią, wiersz W. Broniewskiego...
- KRAHELSKA, Krystyna, ps. Danuta...