Urodził się w 1904 roku w Hawanie. Choć jego ojciec był Francuzem, a matka Rosjanką, w pełni utożsamiał się z Kubą.
Pracował jako dziennikarz. W młodości założył Grupo Minorista (Grupę Mniejszości), która łączyła ludzi zainteresowanych kulturą kraju o odcieniu "negrystycznym". Był współtwórcą pisma "Revista de Avance". Za sprzeciw wobec dyktatury Machado y Moralesa w 1927 roku trafił do więzienia. Następnie aż do roku 1959 przebywał na emigracji we Francji (gdzie zetknął się z surrealistami) i Wenezueli.
Na Kubę powrócił po objęciu władzy przez Fidela Castro. Rozwinął wówczas skrzydła jako jedna z czołowych postaci świata kulturalnego kraju. Wykładał na uniwersytecie w Hawanie i publikował kolejne utwory. Na swoim koncie ma kilka powieści: Ecue-Yamba- O (1933), z której był bardzo niezadowolony i nie zgadzał się na jej kolejne wznowienia, Królestwo z tego świata (1949), Podróż do źródeł czasu (1953), Eksplozja w katedrze (1962), Koncert barokowy (1974), Szaleństwo i metoda (1974), Święto wiosny (1978) i zbiór opowiadań Wojna czasu (1978). Jako muzykolog i kulturoznawca publikował też prace naukowe: Przedtakty i wariacje (1964), Muzyka na Kubie (1964). W 1977 roku został uhonorowany Nagrodą Cervantesa - najważniejszym odznaczeniem literatury hispanojęzycznej. Zmarł w 1980 roku.