Urodził się w 1913 roku, zmarł w 2005. Był absolwentem studiów malarskich, które pozostawią widoczny ślad w jego pisarstwie.
Uczestnik wojny domowej w Hiszpanii i kampanii w 1940 roku, podczas której zostaje wzięty do niewoli wraz ze swym szwadronem (z obozu ucieka po kilku miesiącach). W 1945 roku debiutuje powieścią Oszust (Le tricheur), w końcu lat pięćdziesiątych zbliża się do nowej powieści. Zakwestionowanie tradycyjnych wyznaczników powieści uwidacznia się w skomplikowanej strukturze jego następnych powieści, bardziej docenionych przez grono krytyków niż szerokie kręgi czytelników, dla których przyznanie mu literackiej Nagrody Nobla w 1985 roku było sporym zaskoczeniem. W dorobku pisarza znajdują się m.in. takie powieści, jak: Droga przez Flandrię (La route des Flandres, 1960), Historia (Histoire, 1967) czy Bitwa pod Farsalą (La bataille de Pharsale, 1968). W latach osiemdziesiątych ukazują się uznawane za arcydzieła teksty: Georgiki (Les Géorgiques, 1981), potem Warkocz Bereniki (La chevelure de Bérénica, 1981) i Akacja (L’accacia, 1987) poświęcona jego przedwcześnie zmarłej matce.