Trudno jest scharakteryzować literaturę tego okresu. O restauracji mówi się, że była cyniczną reakcją na zakazy purytanizmu.
Nutą dominującą w epoce królowej Anny, czy też augustiańskiej, było dążenie do harmonii i kult zdrowego rozsądku. Następne trzy dekady nie zaznaczają się żadną określoną tendencją i nie można wymienić jednej indywidualności, która zdominowałaby ten okres. Jako taką barwną osobowość wymienia się czasami postać doktora Johnsona, choć jego zasługi należą bardziej do dziedziny krytyki literackiej niż literackich osiągnięć. Johnson prezentuje tradycję niechętną innowacjom i w ten sposób wyraża ducha epoki.