Com dotąd przeżył, nie jest moje; ginie
Każda miniona chwilka
Jak sen, z którego o rannej godzinie
Pamięć zawodna ocala jedynie
Bladych obrazów kilka.
Czas, co ma nadejść jeszcze nie istnieje,
Jak więc moim być może?
Moją jest chwila, co teraz się dzieje,
I tę, Filido, całą - mam nadzieję -
U twoich stóp położę
Nie mów więc, że mam naturę niestałą,
Że zdrada ci niemiła;
Gdy jakimś cudem przez tę chwilę całą
Jestem ci wierny - już przecie niemałą
Łaskę nam niebo zsyła.
Przekład Stanisław Barańczak