Meksykanin żył w latach 1918-86.
Uważany był za jednego z najważniejszych przedstawicieli realizmu magicznego, choć na jego dorobek literacki złożyły się zaledwie dwie książki: zbiór opowiadań Równina w płomieniach (1953) i powieść Pedro Paramo (1955). Wyjątkowo wysoka ocena krytyków sprawiła, że niebezpiecznie wzrosły oczekiwania względem jego twórczości. Zapewne z obawy, że nie sprosta im już nigdy i nie wzniesie się ponownie na artystyczne wyżyny, zamilkł. Resztę życia poświęcił pracy badacza wspólnot indiańskich w Instytucie Indygenistycznym.