Urodzona w 1902 roku jako Natalia Czerniak (Tchernak), zmarła w 1998.
Była absolwentką historii w Oksfordzie, literatury i socjologii w Berlinie, prawa na Sorbonie. To za namową męża Raymonda Sarraute (też prawnika) decyduje się na publikację pierwszego zbioru nowatorskich tekstów Tropizmy (1938). Zainteresowanie badaniem głębi psychiki ludzkiej kontynuuje i rozwija w kolejnych powieściach, które podobnie jak pierwsza przeszły bez echa: Portret nieznajomego (Portrait d’un inconnu, 1947) oraz Martereau (1953).
Prawdziwe zainteresowanie jej twórczością przynosi dopiero wydany w 1956 roku zbiór esejów Era podejrzliwości (L’Ere du soupcon), w którym wykłada swój program teoretyczny i koncepcje powieści jako gatunku. Dzięki temu, kolejne powieści - m.in. Planetarium (Le Planétarium, 1959), Złote owoce (Les Fruits d’or, 1963), Czy ich słyszycie? (Vous les entendez rire?, 1972) - cieszą się dużą poczytnością we Francji i są tłumaczone na ponad 20 języków. Sarraute jest także autorką szeregu interesujących sztuk teatralnych - między innymi Milczenie (Le Silence) i Kłamstwo (Le Mensonge, obie napisane w 1967) oraz Isma (1973).