Toledańska szkoła tłumaczy – ośrodek wielokulturowy (chrześcijański, żydowski i muzułmański) założony w 1. połowie XII w. przez arcybiskupa Toledo i zajmujący się tłumaczeniem z arabskiego na łacinę dzieł filozoficznych (autorzy arabscy, ale też Arystoteles), matematycznych czy astronomicznych. Rozkwit szkoły nastąpił w drugiej połowie XIII w. dzięki Alfonsowi X Mądremu.
Innym znanym ośrodkiem tłumaczeń dzieł arabskich (i antycznych, zachowanych dzięki tłumaczeniom na arabski) było w XII i XIII w. Palermo na Sycylii (to w kręgu poetów skupionych na dworze spędzającego większość czasu na Sycylii cesarza Fryderyka II, samemu także piszącego wiersze, „wynaleziono” sonet).