akcelerator elektronów, w którym cząstki te przyspieszane są wirowym polem elektrycznym indukowanym przez zmienny strumień magnetyczny (wytwarzany przez elektromagnes zasilany prądem przemiennym); wirowe pole elektryczne utrzymuje elektrony na stabilnej orbicie wewnątrz próżniowej komory przyspieszeń; uzyskiwane w b. energie elektronów sięgają kilkuset MeV; wykorzystywany w technice i medycynie (radioterapia, sterylizacja radiacyjna, fotoaktywacja i in.); zaprojektowany 1928 przez R. Widerőe, wykonany po raz pierwszy 1940 przez D.W. Kersta.
- betatron, akcelerator cykliczny...
- Lawrence, Ernest Orlando, (1901-1958)
- akceleratory cykliczne, akceleratory, w których...