(wł., gr.) dział galwanotechniki zajmujący się metodami elektrolitycznego osadzania metali (gł. miedzi i srebra) na powierzchni przedmiotów (negatywów, np. modeli gipsowych) w celu otrzymania dokładnych metalowych kopii; stosowana w drukarstwie, przy wykonywaniu matryc płyt gramofonowych, w przem. szklarskim, samochodowym i innych.
ELEKTROCHEMIA, MATRYCA, GALWANOTECHNIKA
- MIEDZI(II) SIARCZAN(VI), CuSO 4